ගෙත්තම් කල හිත් අහසට ඇවිදින්

සායම් දියකර නතර උනා .....
රාත්රියක හිත තියලා සිතල පොරවා
සිහින් ස්වරයම උනා පද පේලිය අස්සේ
ඉහිරී වැටෙනා පිනි අග දිදුලන නුබේ
සෙනෙහසක උණුසුම හදේ පතුලටම දැනුනා
කිරිකෝඩු නොවෙන කිරිකෝඩු කිරි පට හීනයේ
පට සොයා සායම් කරන්න
ජීවිතය පුරාවට අත්වැල වන්නට අහසින් පොළවට
නික්මන් සඳ ඉක්මන් කර ආවා ......"
-ෂදී -
No comments:
Post a Comment