ඇවිද යන්නට මහා පොළව උඩ
වරක් එක වතාවක්
නොකිය කියූ නුබේ හසරල්ලක
ජිවිතයම ලියා තැබූ වැහි බිංදුවක
වදනක් නොමැති ආදර කවක
සගවා තබමි මා සෙවනැල්ල ....
එලිය නොමැති සිතේ කනමදිරියාවී
උණුසුම් වූ ගතට සිසිලක් දී
අහස් ගව්වක දුර ඇවිද ගිහින්
හිදිනු එපා ගොලුවී තවත් ....
-ෂදී-
-ෂදී-
No comments:
Post a Comment